Het zou deze dag erg heet worden, bijna 40 graden, en we zijn daarom begonnen met de plekken waar we een eind moesten wandelen. Bij Barker Dam is de wandeling ongeveer 1,8 km lang. De Barker Dam is ongeveer een eeuw geleden gebouwd door boeren om het water vast te houden. Nu staat het in de zomer vaak helemaal droog. Er staan veel Joshua Trees in het gebied. De bomen hebben grote bekendheid gekregen toen U2 een album naar deze plant vernoemde en er een mooie foto van Anton Corbijn op de albumhoes stond. Die foto is overigens op een heel andere plek gemaakt, in de buurt van Death Valley.
Hoewel het hier niet vaak regent groeit en bloeit er toch nog het een en ander. Op de foto's zien we schijfcactussen, een Mojave Yucca die ook wel Spaanse Dolk wordt genoemd en een eerste Cholla Cactus. Daarvan zouden we er later die dag nog veel meer zien.
 |
| Schijfcactus |
 |
| Mojave Yucca |
 |
| Cholla Cactus |
Tijdens een deel van de wandeling tussen flinke rotspartijen zagen we een heleboel vogeltjes. Het zijn allemaal Amerikaanse Rotswinterkoningen.
De vogel hieronder is een jonge zwartkeelgors. De zwarte keel ontbreekt nog bij deze jonge vogel. De vogel komt vooral voor in woestijngebieden en wordt daarom ook wel woestijngors genoemd.
Het grote insect heeft in het Engels de onheilspellende naam Tarantula Hawk. In het Nederlands worden ze spinnendoders genoemd. De vrouwtjes steken vogelspinnen die hierdoor verlamd raken. Ze leggen een ei op de spin en de larve zal zich een weg naar binnen vreten en van de vogelspin blijft weinig over. Wordt je gestoken door een Tarantula Hawk dan kun je je schrap zetten. Het is één van de pijnlijkste steken uit het dierenrijk. Geluk bij een ongeluk, je overleeft het en de pijn duurt maar een paar minuten.
We hebben tijdens deze reis veel hagedissen gezien van een heleboel verschillende soorten. Hierboven een western whiptail. Ik heb niet echt een Nederlandse naam kunnen vinden, maar letterlijk vertaald is het een westelijke zweepstaart. Het is een algemeen voorkomende hagedis in dit deel van de Verenigde Staten. Inclusief de staart kunnen ze ongeveer 30 cm lang worden.
De volgende hagedis is een westelijke haagleguaan. Ze zitten graag op de rotsen in de zon. Ze zijn iets kleiner dan de western whiptail, ongeveer 23 cm.
Bij de Barker Dam stond geen water. Het was dus een wandeling door de droge woestijn. Hier nog een paar laatste foto's van deze wandeling. In Californië kunnen de klimaatverschillen in een betrekkelijk klein gebied groot zijn. Op de tweede foto is in de verte een besneeuwde bergtop te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten