Getty Center

 

Het einde van de reis komt nu echt in zicht. We zijn naar Los Angeles gereden, waar we de laatste dagen van deze reis zullen doorbrengen. Het was nog een flinke rit van San Luis Obispo naar LA. We zijn slechts één keer kort gestopt. Maar na drie uur waren we bij de enorme parkeergarage van het Getty Center. Het museum is gratis, maar je betaalt wel voor het parkeren. Nadat je hier je auto hebt neergezet wordt je met een klein onbemand treintje (tram) naar het museum gebracht. Het enorme gebouw is ontworpen door de Amerikaanse architect Richard Meier die ook het stadhuis van Den Haag ontwierp.

That Profile is een kunstwerk van de Amerikaan Martin Puryear. Als je er omheen loopt veranderd de vorm die je ziet. De beide foto's laten twee van die vormen zien.

Je kunt een app downloaden waarmee je door het museum kunt lopen. Je ziet steeds precies in welke zaal je staat. Helaas ontbreekt in de app informatie over de kunst die in de verschillende paviljoens is te vinden. Die informatie staat wel op de papieren plattegrondjes die je bij de ingang kunt vinden.

Er was een tentoonstelling van zeventiende-eeuwse Nederlandse kunst. Hierboven een assortiment kazen van de Vlaamse Clara Peeters, een van de meest bekende vrouwelijke schilders in het Europa van na 1600. Ik kreeg hier wel een beetje trek van. Thuis hebben we altijd wel een paar verrukkelijke kazen uit diverse delen van Europa in huis. In Amerika is er op kaasgebied niet zoveel te beleven helaas.
Hieronder een stilleven met bloemen van Ambrosius Bosschaert de oudere. Op de voorgrond zitten een libel en een atalanta vlinder tussen de bloemen.

Op de volgende foto de aankomst van de dieren bij de Ark van Noach, geschilderd door Jan Brueghel de Oude.

Paulus Potter staat natuurlijk vooral bekend om zijn stier, maar hij heeft dus ook dit gevlekte paard geschilderd. Bij dit paard dwalen je gedachten natuurlijk ook af naar witje, het gevlekte paard van Pipi Langkous.

Hieronder twee keer Rembrandt. Eerst de ontvoering van Europa en vervolgens Rembrandt lacht.

Arjan heeft al sinds zijn studie speciale belangstelling voor het werk van de Italiaanse schilder Giambattista Tiepolo. In de loop der jaren hebben we in musea over de hele wereld werk van hem gezien. Ook in het Getty Center hingen een paar van zijn schilderijen. Hieronder Alexander de Grote en Campaspe in het atelier van Apelles. Het verhaal erachter is dat Alexander de Grote na het zien van het schilderij besefte dat de schilder verliefd was geworden op Campaspe en hij schonk de schilder, Appelles, de hand van Campaspe. Het is niet duidelijk of zij daar zelf ook een stem in had.

Op het volgende schilderij het wonder van het Heilige Huis van Loreto, volgens een traditie werd het huis op deze manier vervoerd van Nazareth naar het Italiaanse Loreto.

Een beetje vreemd weggestopt in een halletje stond deze sculptuur uit 1984 van Roy Lichtenstein met als titel Three Brushstrokes. Op internet zijn ook foto's te vinden waarop dit kunstwerk buiten staat.

Hoewel het museum in een modern gebouw uit 1997 is gehuisvest, zijn veel zalen zo ingericht dat het lijkt alsof je door een klassiek gebouw rondloopt.

Het museum bestaat uit een aantal paviljoens en bij de wisseling van paviljoen kom je ook af en toe buiten. Soms met mooi uitzicht op de stad. Het museum ligt in het uiterste noordwesten van de stad op een heuvel.

Hieronder de Boulder Fountain op het plein tussen de gebouwen.

Hieronder een cactustuin bij een van de plekken met uitzicht op Los Angeles. Tevens een leuk achtergrondje voor Teams-vergaderingen. Ik kreeg bij deze meteen als reactie: "Ben je vandaag een beetje prikkelbaar?".

Irissen is een bekend schilderij van Vincent van Gogh dat hij heeft gemaakt toen hij was opgenomen in een psychiatrische inrichting in het Zuid-Franse Saint-Rémy-de-Provence.

Op de andere foto een zelfportret van een geeuwende Joseph Ducreux, een Franse schilder uit de achttiende eeuw.

Van een geheel andere orde was de tijdelijke tentoonstelling van de Britse fotograaf Tim Walker. Hij is vooral bekend als modefotograaf, maar wat er op de tentoonstelling was te zien ging veel verder dan dat. Naast de kleurrijke foto's die kenmerkend zijn voor zijn werk heeft hij speciaal voor de tentoonstelling foto's gemaakt die zijn geïnspireerd op de collecties van het Getty Museum en het Victoria and Albert Museum in Londen.

Op de foto hieronder staat de acteur Thimothée Chalamet die een glansrol vervulde in het prachtige Call Me By Your Name naar een boek van André Aciman.

Uiteindelijk eindigden we weer in de hal van het museum.